Zikri Firâk Şiiri - Ahmet Levent Ay

Gelsen, siyah saçlarının kokusundan belli olur.
Gitsen, uzaklaşır sesler, tıpkı topukların gibi.
Tak tak vurur zeminime, keder orda nakşolunur.
Bilsen, geçici hevesler, her bahar gelenler gibi.
Gelsen, siyah saçlarının kokusundan belli olur.

İstiyorum, bir olalım, yel olalım, sır olalım.
Kimse keşfetmesin bizi, bir bilinsek, mahvoluruz.
Diliyorum, hep yanalım, hep sevelim, durmayalım.
Firâk zikretmesin bizi, ayrılırsak kayboluruz.
İstiyorum, bir olalım, yel olalım, sır olalım.

Adını anmaktan korkum, büyüsü bozulur diye.
Bir kem gözlü nazar eder, kaçıverir billur tadın.
Kalbime de seni sordum; “Ahvalim ne olur? ” diye.
Dedi; “Odur, oturuyor; tahtımdaki esmer kadın.”
Adını anmaktan korkum, büyüsü bozulur diye.

Araya yıllar da girse, kırılmaz hatır da girse.
Değiştirmez hiçbir şeyi, sen hep benim kalbimdesin.
Güneşten bir şey eksilmez, onu tüm çiçekler sevse.
Kalbimde kadim misafir, sen ellerin kaderisin.
Araya yıllar da girse, kırılmaz hatır da girse.