İŞTE BÖYLE VATAN OLDUK...
Gök kubbeye ay ve yıldız çizerek
Gönüllere tek yol islam yazarak
Deryalarda denizlerde yüzerek
Sofralarda ekmek olduk aş olduk
TANZANYA (Masailer)
İŞTE HAYAT BU EVLAT...
Gündüz güneşimiz var geceliyin Ay/ımız
Ne bir zengin amca var ne bir zengin dayımız
İSTEMEM...
Bir Karanlık var ki usta
Ok/um olsa, yay istemem
Bu Vatana oldum hasta
Muhannetten çay istemem.
(Milli dava, Milli onur)
Çanakkale'ye,Dumlu pınara,Sarıkamış'a,Mehmet'e Mehmet çavuşa,Kurt seyit'e seyit onbaşıya,Rızaya rıza çavuşa,(Çobanlı) Cevat Paşa'ya,mayın grup komutanı Nazmi beye,Nüsret mayın gemisi kaptanı yuz başı Hakkı beye, sehit onbaşı cideli Mehmet çavuşa,ve bunların yanında kahramanca yer alan Bayan Askerlerimiz,Nezahat onbaşı,hatice hanım,Zeynep mido,Hemşire erika,Hemşire safiye hanım,daha isimlerini sayamadığım yüzlerce binlerce Vatan evlatlarımıza ve kardeşlerimize işte ondan diyorum bu seferki oyum bu aziz şehitlerimize.
Bugün; Türk’ün ulusal savaş tarihine altın harflerle yazılan Çanakkale Zaferi’nin..100. Yıldönümünü kutlamanın ve mukaddes vatanımız için canlarını seve seve feda eden şehitlerimizin Şehitler Günü’nü idrak etmenin onurunu ve gururunu yaşamaktayız. Çanakkale Zaferi; dünya literatüründe bir dönüm noktasının yaşandığı, güç dengelerinin tamamen değiştiği, olayların akışı üzerinde Türk Milletinin belirleyici ve aktif bir rol oynadığı ve de Kurtuluş Savaşımızın ilk meşalesinin tutuşturulduğu, yüce Türk Milletinin Başkomutan Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde kahramanlık ve fedakarlıklarının doruk noktasına ulaştığı bir prestij ve azmin mücadelesidir.
B E N T Ü R K Ü M
Göktürküm ben gagavuzum uygurum,
Avşar'ım ben Avar'ım ben sürgünüm,
Gazneliyim selçukluyum yorgunum ,
İTİN İŞİ NE...
Bozkurt otağında,Yiğit ardında...
Çakalın işi ne, itin işi ne.?
Tuna boylarında,Türk'ün Yurdunda,
Çakalın işi ne, itin işi ne.?
Verdikçe ver, karnı doymaz vatan'dan fukaranın,
Artık sabrı kalmamıştır TÜRK'ÜN ve ANKARA'NIN..
HER ŞEY ÖLÜR
Ağaç yaprak bitki ve toprak,
dağ ölür deniz ölür nehir ölür su ölür,
Çok sevende ölür çok sevilende,
Hz Adem öldü, hz Havva, sultan da öldü, süleyman da,
Bu ne hırs? bu ne acı, bu ne tuzak,
İhtiraz ruha zarar, ruha darbe,
Kin gütme,uzak dur,uzak ol uzak,
Zulüm mü? cana zarar,cana darbe.
Altı yuz yıl boyunca, huzur buldu genimiz,
Küfre boyun eğmedi, inancımız, dinimiz…
Tüm dünya'ya yayıldı şerefimiz ünümüz,
Söğüt'te doğdu güneş, her yan Nura boyandı,




-
Meltem Ege
-
Muhammet Yalçın
Tüm Yorumlarenfes bir şiirdi :)
aşkı suya yazan kaleme saygılar