Zikre Durdum Şiiri - Musa Musaoğlu

Acımasız olma bu kadar.
Sesi’ni esirgeme bu garip'ten.
Çilesine çile ekleme, olma acımasız.

Batman durgun, bekler oldu yollarını.
Sesiz bir şekilde, sensizliğe kadeh kaldırır oldum etme bu garibe.
Yağmur yağmaz, güneş doğmaz oldu üzerime.
Bekler oldum, gece gündüz yollarını.
Ağlar oldum, başımı koyacak omuz bulamadan.
Yalvarır oldum garipliğime.

Kimsesiz kaldım, sessizlik diyarında.
Nur yüzüne hasret kaldım, soğuk sokaklarda...
Korkar oldum, adım seslerimden.
Sızlar oldum, gözümün akına.

Zikre durdum ismini

Başka bir şey'de bilmem ki zaten isminden başka...