Zıkkım Gibi Aşk Şiiri - Hüseyin Turhal

GAZEL

Aşkın ocağında yanar her dem bu can-ı perişan,
Zehriyle beslenir her an bu gamlı figan.

Bir yudum aşk içtiğim, zıkımdan beterdir,
Her soluğumda zehir, her gecem bir duman.

Gönlümde bir har-ı hazân, gözümde yaş-ı melâl,
Aşka düşen ne bulur? Hep elem, hep ziyan.

Mehtabı sanma şafak, o da yârin hayali,
Gündüzü zindan eder, geceleri virân.

Bir tebessüm beklerim, yüzü dönmüş bahardan,
Lakin o da firkatin suretine hayran.

Gül sandığım dikenmiş, sevda sanmışım ömrü,
Zülf-i yâre dolanan ömür olur nâdan.

TURHAL der ki: "Aşk değil, bu bir bela imiş,"
Hem de zıkım gibi bir afeti devran.