Hasret Ağacı Şiiri - Oktay Güvener

Ahir zamanda elimden tutacak,
Nefsin namlusundan çekip alacak,
Sensizlik hasretine mahkûm etmeyecek,
Yokluğunu sineme mızrak gibi saplayamayacak,
Hasret ağacına asmayacak, yar nerede?

Ey gönlümdeki sır,
Ey Hakk’a varan yol, ey sükûnetin dergâhı,
Her zerremde yansıyan o gizli mana,
İsm-i Azam’ı anarken dudaklarım,
Hakikatin seyrinde bulurum seni.

Ne acı kalır, ne de ayrılık hicranı,
Seninle dolarsa gönül, firkat yok olur.
Her zikrimde sana yaklaşırken,
Kendimi senin nurunda bulurum,
Sen ki batında saklı, zahirde aşikârsın.
Sen ki gönüllerdeki zikirsin.