Mevlâ'nın Zikri'nden gönül ıraksa;
O, benzer daldaki kuru yaprağa
Ardında nâm, şöhret n'olur bıraksa?
Dönmüştür, verimsiz çorak toprağa...
Yeter ki Mevlâ'yi zikretsin gönül;
Zemherî ayazda yaprak yeşerir
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
