Mevlâ'nın Zikri'nden gönül ıraksa;
O, benzer daldaki kuru yaprağa
Ardında nâm, şöhret n'olur bıraksa?
Dönmüştür, verimsiz çorak toprağa...
Yeter ki Mevlâ'yi zikretsin gönül;
Zemherî ayazda yaprak yeşerir
İhlâs'la Rahmân'ı fikretsin gönül;
Çatlamış, yarılmış toprak yeşerir...
31.08.2005 Karasu / Sakarya 23:25
Mustafa Engin KaratayKayıt Tarihi : 29.4.2009 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)