Zihnimde bir çocuk peydahlandı yine.. Kimin çocuğu bu, kimden?
Uslu, mahzun ve masum bir çocuk. Ama neden doğdu neden?
Şefkat mi istiyor, adalet mi, mama mı, ilgi mi, aşk mı benden?
Ah çocuk ah.. İşte bu perişanlığım, hep ama hep senin yüzünden...
Zihnimde bir çocuk.. Ağlamaklı, garip ve en kötüsü çaresiz.
Biliyorum biliyorum, ölecek bu piç ölecek. Hem de bensiz..
ben hiç böylesini görmemiştim
vurdun kanıma girdin itirazım var
sımsıcak bir merhaba diyecektim
başımı usulca dizine koyacaktım
dört gün dört gece susacaktım
yağmur sönecekti yanacaktı
Devamını Oku
vurdun kanıma girdin itirazım var
sımsıcak bir merhaba diyecektim
başımı usulca dizine koyacaktım
dört gün dört gece susacaktım
yağmur sönecekti yanacaktı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta