Ne zaman zihnime kelimeler yuva yapmaya başlasa
İlk sen geliyorsun dilimin ucuna gülümsüyorum sonra
Ağaçlar, kuşlar kadar mutlu oluyorum bir zaman
Tünelin sonundaki ışığı görüyor gözlerim koşuyorum..
Şarkılar, şiirler okumak geliyor içimden hep sana
Zaman yolculuğuna çıkarcasına uykusuz kalıyorum
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta