Ne zaman zihnime kelimeler yuva yapmaya başlasa
İlk sen geliyorsun dilimin ucuna gülümsüyorum sonra
Ağaçlar, kuşlar kadar mutlu oluyorum bir zaman
Tünelin sonundaki ışığı görüyor gözlerim koşuyorum..
Şarkılar, şiirler okumak geliyor içimden hep sana
Zaman yolculuğuna çıkarcasına uykusuz kalıyorum
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta