Ilkyaz bir sinir esas bekledigmiz yazla
Yesil yapraklarla beraber acar huzun
Yasadim omrumu gerektiginden fazla
Hala kokusu havada dolasir guzun
Cicekler hayata doner cehresi nazla
Aksam olur uyur sabah uyanir insan
Zamanin kendisi kapanmayan yaradir
Iyilik yapmakta amac baska bir ihsan
Lakin bunu dusunen cok az insan vardir
Mevsimler degisir eser kalmaz yazlardan
Kosup kacmak istiyorum su dunyadan
Belki baska gezegende bir sahile
Turkuvaz renkli deniz dalgalarindan
Akip gitmek donulmeyen bir tatile
Meyveler dokulsun agac dallarindan
Yagiyor gokten ince ince kar,
kaplamis dogayi parlak beyaz.
Kar topu oynuyor sokaklarda cocuklar,
Kirip geciyor suratlarini ayaz.
Ucusuyor taneler pamuk gibi havada,
Dunyanin en kotu insani bile
Kendisini en iyi insan gorur
Aynalar yuzunu akseddiginde
Vican kalbinin temizligini gorur
Nasil deger verir insan kendine
Penceremden baktim kis geri gelmis
Doganin nabzi atar adim adim
Yapraklar zemine bir carsaf sermis
Gunduzler kisaldi sasirdim kaldim
Birden yon degisti ilik ruzgarlar
Don Rogers’e
Kisin sonlarinda bir aksamustu
Buralara erken yagmurlar dustu
Seni gordu sira sira hekimler
Icine suzuldu haince kanser
Kimsesiz bir limandan acildim denize
Guzel bir hayat icin umuda yolcuyum
Yaz biter kuru yapraklar dokulur guze
Mevsimler hayal tabiat icinde yorgun
Gunduz ve gece ilerledim sig sularda
Kar yagarken sanki zaman durdu
Soyle olume kim care buldu
Zemin uzerinde beyaz bir hal
Yazda oten kuslar artik hayal
Etraf sessiz azapta ruh gibi
Ve hatirlarken odamda seni
Zarif yeni acmis gul kadar
Senle alem bir baska bahar
Saclarini aheste ucururken ruzgar
Gozlerin mavi kiskanir okyanuslar
Guzelsin dilinden sanki bal akar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!