Zihinsel indirgemeler Şiiri - Şair Mannaz

Yürüyorum yine şehir merkezinde,
Her yanımdan insan sıyrılıyor.
Hiçbiri odağım değil.
Sanki herkes ayaksız, adımsız süzülüyorlar
Tek beden ve akışkan.

'Abstre yayalar' diyorum içimden.
Kendince ayrıdır gerisinden,
Yalnızdır her biri, fakat etrafındakiler
Tek beden ve akişkan.

Ve her biri kendinden geçmiş
Benim gibi,
Çarpmamaya calıştıkları
Tek beden ve akıskan.

Kenarda oturan dilenciyi ayırıyor gözlerim geri kalandan,
Elini açmış süzgeç gibi,
Altın ayıklıyor nehirden ki,
Tek beden ve akışkan...

--------

Sol kulağima dustu bir yağmur damlası.
Şimdi sağ elime.
Çoğalıyorlar zamanla,
Bedenimde konduklari yerleri artik hesaplayamıyorum.
Alışıyorum yavaş yavaş.
Artalana geçti damlalar da artık – 'yağmur' oldu.
'Abstre yayalar' gibi diyorum, kendime,
'Abstre damlalar'...