Sesler durdu
Gün ağardı
Parçalandım.
Sis yavaş yavaş oturdu
İleride küçük bir çocuk
Bir çiçeğe dokundu
Bastığı yerlerde bir avuç papatya,
Ağladı.
Sis yavaş yavaş çekildi
İleride küçük bir çocuk
Yüzü nemli
Döndü
Nehre fısıldadı ve
Bir kapıdan yitti gitti.
Nehir sel oldu inledi,
Elimde bir avuç papatya
Her yanım gözyaşı
Dönüp aktım
Başladığım yere.
Kayıt Tarihi : 23.1.2006 09:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Zigana'daki dev ağaçların altında, hiçlik ve herşeylik sınırında, zamanın durduğu noktada yazılmıştır. Orada doğadan kaynaklanan, insanı kuşatan değişik bir enerji olduğunu düşünüyorum. Doğa; ihmal ettiğimiz ve hakkettiği yeri vermediğimiz halde bize asla gücenmeyen en değerli parçamızdır. O parçamızı yerine koyduğumuz zamanlar belki de gerçek bize en yakın olduğumuz zamanlardır.
ve bu şiir de henüz okumayanlara tabii..
kutlarım şairi..
TÜM YORUMLAR (2)