Karanlığın içindeyiz,
Zifte bulanmış katran yüklü gözlerimiz
Çatlatırcasına çağlıyor damarlarımızda akan kan
Yüreğimizde ölüm sessizliği, bir kıvılcım arayan
Geceye açıldı kollar gündüzün sahte kalabalığında
Tüm günlükler yırtıldı, yakıldı kalan her sayfa.
Unutulan isimlerle yürüyoruz, bir umudun şafağında
Kalemimiz kükrerken esaret dolu satırlara
Kirpiklerden süzülür nefret dolu her damla
Görünmezliğe bulanan bedenimiz, yok olur aynalar
karşısında.
Ruhumuz çıkmaz sokakların son çığlıklarında...
Yabancı bir varlığız sanki,
Görünmez iki ateş; belki de dünya arasında
Dediğim gibi, karanlığın içindeyiz
Zifte bulanmış katran yüklü gözlerimiz
Kayıt Tarihi : 15.1.2024 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!