Zift Şiiri - Selim Çok

Yaşasın
hep bu olağanüstü hüzünler
Benim anılarımla dövüştün sen
yanağında ben
Küçük hüzünler genişleyip titreyen

mum aleviydi
biliyorsun mutlak bir sanrıya dönüşmüş
sınırları belirlenmiş sıvı insan
onceliksiz
metaforsuz

yanağında ben kanser
metstaz yapıyor cinayetler
estetiğin dolabina naftalin serpmiş cafcaflı görünüşler
hep yaşıyor
hep bu dolanbaçlı güzleri
ağlayan katillerin