yoğun zift kıvamında bir gece
elini uzatıyordu
gel dedi birden ruhun benim rengimde
bırak kendini boşluğa
ben yakalarım seni
huzurla bıraktım ruhumu gecenin koynuna
zift bürümüş gece ve onun yeni esiri ruhum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla