..Zifiri zulmet Şiiri - Ahmet İslamoğlu

Çilede bezendi gönül sarayı
Yâr senin hediyen böyle bir nimet
Unutturma n’olur, açma arayı
Siteminde gelse biçilmez kıymet.

Hab ı gafletime şems i neşettin
Cemâlin gönlüme çizip nakşettin
Lütf’undur sultanım câna bahşettin
Bu miskin gedâya bu kadar himmet

Gün be gün artsa da efkârı zârı
Iztırab aşığın en büyük kârı
Hangi kul istemez sen gibi yâri
Bu abd i ednâya eyledin kısmet

Ah etmem uf demem duyamaz ağyâr
Ağılar bal oldu sayende ey yâr
Gurbete koysan da gönül bahtiyar
Sebebi firâkta vardır bir hikmet

Gülistan saklıysa nemrud nârında
Vuslata yol vardır gönül zârında
Berdar eylesen de hasret dârında
Sevdasız yaşamak ebedi nikmet

Hamd olsun bu canı mecnûn sayarsın
Nazarını kesmez her dem duyarsın
Hicranın oduyla gönlüm yuyarsın
Bağışla noksandır özümde hürmet

Şâd olur çanağı kırılsa bende
El gülsün hâlime yok eyle sende
Meyletmem gayriye gönülde tende
Mâşuka sadâkat âşıkta hizmet

Mihnet i meşakkat aşka karîne
Nasıl sitem etsin âşık yârine
Koydurma kimseyi hânım yerine
Sensiz nefes almak zifiri zulmet

Sevdirme ne olur gölgelik hanı
Yoluna helâldir her damla kanı
Hakikat bahrine gark et bu canı
Tevbe i nasûhla sayıver ismet

Medet kılamaz ki gayrisi senden
İstersen al canı bu süflî tenden
Firkâtte baharı yaşarken benden
Haz verir nâdanın ettiği töhmet

Visâli gözlemek düş mü şaka mı?
Nefis ejderinden kurtar yakamı
Vuslat kapısıysa hiçlik makamı
Alıp ta varımı eylesen zimmet

Ömür ikliminde ati buğulu
Bire rûcu ettir yıktır çoğulu
“üftadem divanem”de “islamoğlu
Kapımda gedadır günâhi Ahmet”