zümrem dış cepheden ne siftaha değer
elim boğazıma her gidişinde
şah damarıma çürümüşlük sızar ya
yayladan gelen serinliğe vermiştim sözümü
açtığım kapıların suratına bakmadan
görmeden geleceğim diye
bodrum katında geçirdiğim kadifelikte
o beyaz ışıklar görünmek üzere
karanlığı seven tarafım mahvolur ya
aşınmış geleceğim, kafesinde mahcup
men edilirken görmüş tek gözüyle
ne yapsın biçarem?
ellerine yapışan sefalete
alnındaki birkaç ter tomuru cevaplar
gamını ve öylesine bahseden affını
sığıntılara gömmeden dönse ardına
çimlere basmadan yürüyen
gözlerini bağlamış
elleri belinde
unutur mu boynuna dolamayı yelin
yârinin üşüyüşünü
o vakit farkında
ne anlamı kalsın türküsünün
elleri cebinde
ıslahını bekler yaşayışının
unutma güzelim
süzülmesin saçların
süzülmesin damlalar
göğe selamet diliyorum içimden
ve suskunluğun şerefine
elvedaların hepsine elveda
kuru kuru içiyorum zamanı
elveda cân-ı hayâller...
başlangıç: mayıs başı
bitiş: 18.05.2005/04.07
Kayıt Tarihi : 1.4.2006 02:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!