Zifiri Kirpiklerin Zaferi

Sol göğsüme hapsettiğin kalbimi
Çarmıha gersen de kirpiklerinle çivileyip
Kar etmez
Kan revan içnde çırpınsa da
İsmini sayıklamak sevdasından kalbim vazgeçmez

Kahraman bir yiğitken
Hayata bir yumruk kadar cesur dalan kalbim
Kirpiklerinden kaçar oldu
Oklardan ürken ödlek bir tavşan gibi

Kuşatmışsın bakışlarını
Kirpikten çitlerle
Yorulmak bilmiyorum dolanmaktan
Gidecek yerim yok yoksulum açım
Göz yumma zamanın zulmü beni öldürmesine

Kirpiklerin senin
Amansız bir şahinin pençeleri gibi
Enselemiş
Umudun maviliklerinde takla atan kalbimi

Kirpiklerin senin ah o kirpiklerin
Her şeye rağmen
Gurbetten heyecanlı döndüğüm gece
Köyümün uzaktan gördüğüm çamların sivri uçları
Tepelerin ardında gözüken ilk çamlıklar sanki zifiri kirpiklerin