Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Işık; karşımızdakinin gözleri , biz o an dona kalıyoruz . Öylece kaldığımız yeri de bilmiyoruz, çünkü kendimizi kaybediyoruz ;)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta