Zifiri karanlık geceler

Yine vakitlerden gecenin
En sessiz, en kuytu saatleri,
Şiddetli esen rüzgar, keskin bir soğuk,
Hafif puslu gökyüzü, göz gözü görmez.
Bir ben,bir yalnızlığım,
Beynimi kemiren düşünceler,
Buz kesilmiş ellerim, titreyen bedenim,
Pencerene bakan penceremdeki çiçekler,
Sararıp solmuşlar.
Gözlerime bakan gözlerinin aydınlattığı gecemin
Şimdilerde ise olmayışının,
Eksikliğinin,
Zifiri karanlığını seyrediyorum.
O ışık artık yanmayacak
Yansada aydınlatmayacak.