ifratların tefritlerin ağına düşmüştü bi kere aklı,
bilerek ve isteyerek tutunmuştu onlara,
siyaha çalınmış duygularından çıkan hayat için çarpıyordu ya kalbi,
dünya bir araya gelse de ziyandaydı umutlar,
söylenecek sözler yitirilmişti artık, terk etmişti ruhunu,
her şey zifiri karanlıktı bundan sonra…
Kayıt Tarihi : 27.3.2013 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!