Zifiri karanlık her yer
kaybolmuşum nerdeyim
örtüyor yavaş yavaş taş duvarlar üstümü
gömün toprağa beni
başlar ise yardan yarenden
aramayın boş yere
bilin ki seferdeyim
sözleri kurşunsa zalimin o zaman
siperdeyim
gümüşi bir gecenin en derin uykusunda
ana kucağı gibi sıcacık bir yerdeyim
kuşluğa kalamam da şimdilik seherdeyim
örtsün karanlıklar üstümü gömün toprağa büstümü
istemem beton asla cennettir yer yatağı
bilsem ki padişah otağı
istemem toprak ana benim anam
aramasın sakın kimse
sonunda buldum kendimi
çok emin bir yerdeyim
gümüş olup ay düşer yıldızlar birer birer
ışık olur kabrime o zaman rahat olun
bilin ki cennetteyim
örtsün karanlıklar üstümü
gömün toprağa büstümü
sormayın öldüm mü diye
yeniden doğuş orda
gümüşi bir gecenin
en derin uykusunda
ana kucağı gibi sıcacık
bir yerdeyim
19/Nisan/2009/Pazar/Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 19.4.2009 20:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuklarım ve torunlarıma... vazgeçtim, yattığım yer; böceklerin delemeyeceği beton bir kutucuk olsun.

' cennetteyim ' finale yakışırdı, ne dersiniz?
Şiirinizde olmasada, hayatlarımızın finalinde olsun inşaallah...
bu güzel şiirinizi kutluyorum.
Sevgilerle kalın...
TÜM YORUMLAR (3)