Geceler öyle uzun gelirki bazen
İnsan kaybolur sessizliğin karanlığında
Sessizliğin pençesi öyle sarılırki sana
Bırakmaz bir daha aydınlığa çıkmana
Seni saf dışı bırakarak ruhunu ele geçirir
Ruhun sonbaharda dökülen yapraklar gibi
Duygularını ona her karanlıkta verir.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta