Zifiri bir gecenin, dibini bulmaya çalışıyor gözlerim
Karanlığa alışkınım oysaki..
Nedir bu biçare aydınlığa özlem.?
Onuda anlamış değilim..
Uzaktaki evlerin ışıklarıyla, tanış olmak isteğide var.
Lakin; perdelerini bile aralayamama
korkusunuda sindirmiş yüreğim.
Bir süre sonra,
karanlığın bana oynadığı, göz aldatmacalarıyla senaryolar üretiyor beynim.
Hiç tanımadığım, umut mavisi ve murad yeşili karşılıyor, tavan sahnesinde beni.
Soruyorum.. "siz nerelerdensiniz.? ? "
Diyorlar ki; biz sevenin yüreğinde gezinenlerdeniz.
-"Peki benim siyaha aşkım nedir peki..? "
-Siyahı barındırmayız biz.
Ama asaletin simgesidir biliriz..
Bizim olduğumuz yerde o barınmaz,
Onun olduğu yerde, yoktur bize bir farz."
Tavan gerçeğe dönüşüyor rüyalarımda
Ben yine, koyun koyuna asalet timsali siyahlarımla...
18 ocak 2018
Gülgün ÖzelKayıt Tarihi : 15.9.2019 14:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
