Zifiri bir yalnızlıkla örtülür gecem sensiz...
Uzaklarda, senden çok uzaklarda bir düş kurarım...
Karanlığı yırtarak çekilir bulutlar gecemden...
Sen düşersin aklıma zamanlı, zamansız.
İnce bir sızıda, içime işlersin yeniden.
Ve ben,
Kendi çıkmazlarımda sürüklerinirim yine senli-sensiz...
Bir şarkı düşer aklıma, bir şiir dolanır dilime,
Sen düşersin yüreğime
Sen düşersin yüreğimden...
Acım katlanarak artar ve sızın dağlar sensiz yüreğimi...
Serseri bir yalnızlıkla durmadan savrulurum...
Bembeyaz düşler uçuşurken beynimde,
Ben, simsiyah bir matem büyütürüm içimde,
Bir yerlerde yürek aynı acıyla dağlanır her gece
Ve ben usanmadan sensizlik biriktiririm sayfalarca...
Hüzün kokar satırlar,
İmgeler acı bir hıçkırık olur dökülürken dilimden
Avuçlarımı kanatırcasına sıkarım,
Kör bir bıçak gibi keser yalnızlık gecemi...
Senli anılar avutmaz yüreğimi...
İç çekişlerim olursun çok zaman,
En derinlere hapsederim seni.
O deli hasretin yakarken yüreğimi.
Zaman akar delice bir yalnızlıkla
Saman alevi gibi söner gider umutlar,
Bir yalnızlık mabedinde yenibaştan demlenir acılar...
Yıldızları çalarım geceden,
Avuçlarıma hapsederim koca bir yalnızlığı...
Ve ne vakit dokunmak istesem güle
Yenik düşerim dikenlere...
Şimdi sen anılarda kalan bir düşsün,
Yaşanamayan adı bile olmayan bir sevdanın
Yalnızlık kokan satırlarında saklısın.
Ve ben,
Ne vakit dönüp baksam içimdeki mevsime,
Hala içimde kuru dallar
Ve
Durmadan hüzün kokar
Senden sonra tek mevsimim, sonu olmayan sonbahar...
Gülşen ÖNCEL BOSTANCI
Elif Eylül 2Kayıt Tarihi : 12.1.2011 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yenik düşerim dikenlere...
satırlarda şifrelenmiş bir giz yüreğin......bilirim avuçların kanasa da kıyamassın kalem kırmaya..
hüzündür düşen ebruli yapraklarla..ya hasret? kızgın körfeze savrulan bir kaç damlayla değer mi gidene el sallamaya..?
Ant + tam puan
___Yalnızlık___
Simsiyah bir gömlek gibi yapışır
Zifiri beneklerle süslü yalnızlık
Sarar bedenini çıkarıp atamazsın
Düğümlenir adem elmasının çevresine
Senelerce içinde biriken kelimeler
Ne yuta bilirsin, sigara dumanı gibi
Ne de haykıra bilirsin avazın çıktığı kadar
Bilirsin ki kimseler duymayacak seni
Bir batağın kıyısında bulursun kendini
Geçemeyeceğini bilirsin de dönemezsin geri
Çırpındıkça batacağını bilebile dalarsın
Batarsın, yardım için bir el bulamazsın
Geçmiş canlanır gözünde, istesen de kovamazsın
Sonra bıraktıklarını düşünürsün geride
Keşkelerin arasında bir dost bulmayı
Sıcacık bir anıyı canlandırmayı denersin
Rutubetli dört duvar arasındaki voltalarda
Zorlarsın hafızanı ama bilirsin aslında olmadığını
Bilirsin elbet, istemeden, bilmeden de olsa
Kırmışsındır çevrendekilerden birkaç kalp
Hata senin, cezası senin, cefası da senindir
Keşkeler biner teker, teker omuzlarına
Çökersin, takatin kalmaz, kar yağar saçlarına
Kurtulamazsın, bilirsin son pişmanlık fayda etmez…
Tavanda fersiz yanan ampul
Aynadaki lanet olasıca diyen yüz
Tenhalara ağını kuran örümcek bile
Acımadan nefretini kusar sana
Bir gün anlarsın elbet neden yalnız kaldığını
Yüreğin intihar eder defalarca uçurumlardan
Sıkmak gelir kör bir kurşun kaşların arasından
Ne güneş doğar pencerene, ne kuş uçar camından
Kaçamazsın, böyle yazmış sanırsın alnına yaradan
Sen bile nefret edersin kendinden, bıkarsın canından
.......................................................
Simsiyah bir gömlek gibi yapışır
Zifiri beneklerle süslü yalnızlık
Yüreğin mengenede, ruhun sıkışır
Kurtulamazsın, pişmanlık fayda etmez…
Sonra anlarsın bütün bunların sebebini
Baş başa sın işte o en korktuğun şeyle
Gözün görmediği, kulağın duymadığı şey
Y a l n ı z l ı k………
A.Yıldırım
TÜM YORUMLAR (2)