Zifiri Şiiri - Nahit Can Aydın

I
Uzandım. Ellerin!
Uzandım. Ellerim!

II
kesildi.
gövdemden ruhum.
bir çırpıdan daha hızlı,
oydu gördüm.
yüzü çizgisiz
yüzü siyah!
O ruhumu çekti içine,
yutkunmadı bile…
Gözünü kaçırdı sadece,
Bütün gözleri ve bakışları aldı..
Ürperdi kalabalık
Ürperdim…

III
Adımladım.
İlk adımımdı.
Annemin ilk adımı attığım tarihi hatırlayışı,
Unutmayışı!
Tıpkı öyleydi.
ayaklarımızın altını ve bütün basışları aldı
siyah pelerinine tutunduk,
düşürme bizi…

IV
Toplandık.
Karanlık.
Bildiğimiz siyahtan daha zifiri
Her şey kendiliğinden
Kaybolduk...