Zifiri Şiiri - İlban Orkun Karamüftüoğlu

Dört duvar arasındayım,
Zifiri karanlık her yer.
Farkındayım duvarın birinde kapı var,
Ama kapının ardında zifiri karanlık!
Gözlerim kör gibi,
Gözlerimi açıyorum, kapıyorum,
Her yer karanlık !
Ama farkındayım yanımda biri var,
Aynı yastığa yattığım.
Nefesini hissediyorum…
Boynunun kokusunu…
Ama ben görmeden sarılsamda,
O bana sarılmıyor…
Ben sarılıyorum öylece….
Nefesini çekiyorum içime,
Nefesinde boğuluyorum…
Sessizim sesim çıkmıyor,
Çünkü konuşunca âmâ gibiyim,
Göremiyorum…
Kaybettim görmeyi çok evvel önce.
Öğreniyorum bir çok şeyi sende,
Yaş kırka dayanmış,
Hayatım bir çocuk gibi,
Pervasızca yaşamış…
Ben sende çocukluğumdan,
Yetişkinliğime ilerliyorum….
Affet ne beni,
Mutlu olacaksan sevme bile…
Ben senin mutluluğun için,
Sevgisizliğine razıyım…
Lütfen unutma bak bu üç kelimeyi,
Kendine iyi bak..!