Zifiri Şiiri - Adem Çimli

Aydınlığı dinledim sönmüş bir ışıktan
Yarım yamalak bir sevdanın isi burnumda
Gölgem pranga
Birkaç yıl aradım bana ait
Bir aşağı bir yukarı
Zaman ayıkladım yokuşumda

Ellerini özlemiyorum desem yalan olur
Kokun ki felaket aklımda
Keşke elden ve kokudan ibaret olsa sevda
Azgın bir köpek gibi asılmasa paçamıza

Sura üflenmiş
Kaybolmuşum zahirinde
Gitmek de anlamsız
Kalmak da
Başım bağlı yokluğuna

Kör kuyuya atılan taşım
Denizini arayan dalga
Şaşkın bir damar usturanın ağzında

Sus ki gün batmasın
Küfrün en büyüğüdür gece