Zifiri Şiiri - Mustafa Emeç

Akşamın en kuytu mahallesinde
Rüzgarın ayak sesleri
takat bulmuyorum fikrimde..
Seni saklıyorum yürek kesiğimde..
Gece mavisinin dem vurduğu vakit
Derdimi anlatıyorum rabbime
Karşıma çıkar, görürüm..
Kiminin yok ayağı, kolu, bacağı..
girdiğim hatadan çıkıyorum
şükrediyorum halime
Yüreğimde bir sızı
Yaprak yaprak mürekkep
Uzanıp yatıyor kaldırımlarda..
Bahtsızlar, hep..
Gün ağarıyor, zifiri karanlığın sersemliğinde
Ve ders veriyor bize
umut vaad ediyor
Gönlümüz haykırıyor..
ALLAH AZZE VE CELLE!