Geceler;
Ağrılı uçsuz,bucaksız..
Sabah olmaz geceler..
Yalnızım..
Hem de kimsesiz..
Yarınım dipsiz kuyu..
Dünüm se bir kördüğüm..
Bir boşluğun içinde,kaybolup gidiyorum..
Haz vermiyor yaşamak..
Yaşamak değil ki bu,
Düpedüz nefes almak..
Korkuyorum..
Gecenin bir yarısı,belki sabaha yakın..
Bir çılgınlık anımda,
Acılarım,hasretim,yalnızlığım koynumda..
Gitmekten korkuyorum...
Bağlıyor beni birşey, pamuk ipliği değil
Canımdan bir parçacık, günahsız bir yavrucuk..
İstemem benim gibi,yalnızlığa gömülsün..
Çaresizlik içinde, kıvranıp duruyorum..
El aman yeter artık! ..
Bir yanım sevgi dolu,diğeri umutsuzluk..
Çelişkiler içinde, tükenip gidiyorum..
Kayıt Tarihi : 3.7.2007 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşamak değil ki bu,
Düpedüz nefes almak..
kimse yaşamın acısız toz pembe olduğunu söylemedi ki işte aslında çekilenler yaşamı anlamlı ve vazgeçilmez kılmalı
yaşama olan sevginiz ve inancınızı güncelleyin zira yaşamı nefes almak olarak görmek o nefese ihanettir
ama şiir için söylemek gerekirse
güzel dizelerdi
tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)