Zifir Şiiri - Oya Erzurumlu

Kabuslar görüyorum
Kabuslar içinde
Yalanın gerçek
Gerçeğin yalan kokusu
Sarıyor hislerimi
Her yanımı saran
Acılarımın
Tutsaklığında ruhum
Ölümü isteyen
Bir vazgeçmişlik
Bedenim
Zifir yalnızlık sarıyor
Bütün benliğimi
Tokluk biriktiriyorum
Açlığıma.
Çirkinliği,
Aynaların kahpeliğine bırakıyorum
Bembeyaz bir kefene sarıyorum
Sadakati
Ve bir karış toprağa gömüyorum
Paramparça olmuş yüreğimdeki
Vicdan ve merhameti
Nefretim ve öfkem yeşeriyor...
Kilitliyorum kendimi
Girdiğim kuyunun içinde
Gündüzü öldürüp
Zifir geceye bırakıyorum kendimi
~oya erzurumlu~