Ziegarnik Şiiri - Şevval Kızıldağ

Sana sorular sormak istiyorum
Beni ne kadar hatırlıyorsun
Zira hiç aklımdan çıkmıyorsun
Sana evrenin sırrını sormak isterim, varsa
Soldu tüm çiçeklerim
Yeni bir şey bulmam lazım
Ancak sen eskimeyen bir yenisin bende
Yenilsin bende senden olmayan ne varsa
Sana sormak isterim,
Beni hatırla, unutma,
Unutmuș olsan da.
Sözlerim beyaz zihninde karanlık
Sözlerim yoksa anlattıklarım nereye kayboldu
Peki o sıradan ve benzersiz aşkım?
Delil sana varlığım
Unuttunsa bir çiçek kopar
Yuzlerce kez sen, benim yanımda
Fakat şu, neden
Neden bir kokun yok
Bana seni hatırlatacak
Bilirsin ancak böyle geçerim andan
Bilir misin
Bana sözlerini ver sesin zaten bende
Gelecektin, aylar doldu üstüne günlerin.
Her gelişin neden gidişe dönüşür
Bundan her gidişim geliş sana.
Yarım kalanı tamamla meditasyonu varmış
Ne büyük dertleri var insanın
Oysa ben yeğlerim kırıntını dahi bende.
Ziegarnik ve kurtulma yolları
Ki sen bir ziegarnikten fazlası
Bir kuram daha yok sana dair
Olsan kadim zamandan bir kağıtta kalmış,
adımın yanında adın
bulana aşk olsun, sakladım.
seni aramakmış bulmadan vaktim
bulunca aramak sonrası.
Gelecektin, aylar örttü üstünü.
Sana soracağım hele bir gel,
Gök nedir, yer nedir, su nedir diye.