Zeze’ den Şiiri - Suna Aras

İlk aşkımın yasını
Bir anneannem tutardı
Ben uyurken
Bana bakar ağlardı
Yutardı gözlerini uyandığımda.

Kalbindeki ağıtın
Bir çığ gibi koptuğunu duyardım
Saklardı yaşmağıyla yüzünün arasına
Bir ceylan su içerdi, gözündeki pınardan
Süt verirdi yoksullara her sabah
Söz açarak Kerem ile Aslı’dan.

O ağır gövdeli bilge kadınım
Saçlarımı taradıkça
Aşka hürmet ettiğini anlardım
Saklardım yüzümü memelerine
Güzel kokardım.