Benim yaşadığım yerde zeytin ağaçları olmalı;
gözümün alabildiğine yemyeşil.
Denizden buram buram gelen
iyot ve yosun kokusunu çekmeliyim ciğerlerime.
Evim poyraz almalı.
Sabah güneşi ile uyanmalıyım.
Bütün gün ağaçlarımla,
toprağımla haşır neşir olmalıyım.
Gurup vakti gözümü güneşe dikip;
kaybolana kadar öylece kalakalmalıyım...
Geceleri gökyüzünü kucaklayıp;
yıldızları toplamalıyım ellerimle.
Benim yaşadığım yerde, zeytin ağaçları olmalı,
atadan, babadan kalan; tarih kokan...
Her gün yeşil yeşil, siyah siyah
güneşin çocukları doğmalı;
hiç ölmeyen.
28/10/2013
Kayıt Tarihi : 5.11.2014 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!