Öteki Şiiri - Mahmut Nebi Kaya

Zeytinburnu 58. Bulvar;
Afganlar, Kırgızlar...
Kolumda haki rengi bir çanta…
Kafamda, birbirine diş geçirmeye çalışan düşünceler.
Koşuşturur bizi hayat
Ve insanoğlu, şafağın en ürkek bakışında umut oynatır.
Yüzüne yabancı olduğum tüm yabancılar
Bana düşman değil!
…
Binerim 07:10’da Zeytinburnu Banliyö Trenine,
Bir düşünce kalkar; diğeri oturur onun yerine.
Geçer bir saatin 20 dakikası,
İnerim Kumkapı’da.
Yürürüm Beyazıt Meydanı’na.
Kumkapı’da yıkılmaya yüz tutmuş bir Ermeni kilisesi,
Mahalle bakkalından feryada tutulmuş bir şarkı,
Anlarım ki, Şivan PERVER’in sesi.
İnsanlığı, bütün normlar hiyerarşisinin üstüne koydum,
Ona atıfta bulunurum,
İnsan; insanlığı, insan olduğu kadar anlar!
Kendimi Gedik Paşa yokuşunda bulurum.

Gedik Paşa yokuşu diktir
Soluk soluğa kalırım,
Bir sonbahar günü
Yorgunluktan o yokuşa yayılırım.

Mahmut Nebi KAYA
01.06.2022