Zeytin Ve Demli Çay

Burası tenha yerdir ulaşımım biraz zor,
Beceremediğimden yemeğim bulunmuyor…

Ne sebze ne meyve bol bol çay içiyoruz,
Üşendiğimizden mi pek beslenemiyoruz…

Biraz da bekârlıktan yalnız yaşamamızdan,
Çekingen oluşum ve uzak durmuşluğumdan…

Sorun, fakirlik değil mecburiyet gereği,
Ya da beceriksizlik ve yaşantı ereği…

Dolabımı çekmişim içinin boşluğundan,
Kediler, barınmakta yataklar koyduğumdan…

Hava ise çok soğuk sadece mutfak ılık,
Kedilerim içindir az evvelden ısıttık…

Bakkal dersen küsmüşüz zaten konuşmuyoruz,
Kedi, sorun olunca kalmamış komşuluğumuz…

Tavuk ciğerlerimiz sadece kedilere,
Onlara el atamam varmışım yeminlere…

Dışarı çıktığımda yemek yer ve döneriz,
Kalan vakitlerimde de kahvaltı ederiz…

Dolmuş hattımız var ya şahsımı pek almazlar,
Yanlış tanınıyoruz, bizi anlayamazlar…

Meczup mu sanıyorlar ya da başka çeşitten,
Bilmezler içimizi bilinmez sebeplerden…

Dedim, ne yemeliyim, ne yiyebiliriz,
Bugün çok acıkmışız kıvranıyor midemiz…

Baktım ki zeytinimiz, artmıştı sevincimiz,
Kapalı kavanozda bir gün yetineceğiz…

Bol kaliteli çayla bol miktarda da zeytin,
Rab’be şükürler olsun verdiği nimet için…

(2015)