Zeytin tarlaları
Tarih gibi suskun
Ve matuh...
Camı toz tutmuş ampulün ışığında
Soğuk bir betonarmede
Sigarasını tüttüren adam
İşini yapıyor
Yoğun yağ kokusu sinmiş eti,
Güneş kavruğu renginde,
Ayakaltında direnmeye hazır,
Ve dayanıklı bir kösele gibi...
İşini seviyor
Zeytinci,
Bu körfez kuytuluğuna,
Ektiği asırlık zeytin ağaçlarını seviyor.
Gel topla zeytinleri selene,
İncitmeden, kırmadan...
Hoyratça toplarsan
Zeytin tarlaları
Felekiyat gibi değişken
Ve belalıdır!
Ona göre,
benden söylemesi...
Kayıt Tarihi : 1.2.2017 08:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!