/zeytin sofrası/
oturmuşuz
orta yerde bir gazete kağıdı
sofra niyetine
oturmuşuz
ihtiyar yüzlü bir karanlık
zeytin peynir
ve gecenin ekşi kokusu
iştardan beridir unutulmuş sanki
yıldızlar
uzaklardan beddua okur gibiler
ne olacak şimdi
ne olması gerekirdi ya da
iri zeytin tanelerinde
cüzzami bir portre
hiç sevmemişiz
hiç aklımıza düşmemiş
boşuna mı yazdı hayyam
yoksa kızılcık şerbeti miydi
dudaklara dökülen
oturmuşuz
orta bir yerde
üç beş zeytin
ihtiyar bir karanlık
bu da evla gönlüm
kendin çal kendin oyna
Kayıt Tarihi : 28.10.2012 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
anlaşılmayan/anlaşılmak istenmeyen Hayyamıda rahmetle anıyorum.
İhtiyar yüzlü bir karanlğa.
Zeytin yaprağı endamında.
ama o zeytinler var ya,zeytinler!..kimi zaman yar gözüdür,kara mı kara...kimi zaman sıcak iklimden tene vuran sıcaklık..kimi zaman da öğle güneşine gölge olan serinliktir...bazen de savaşı sona erdiren dal...bu bağlamda,haber alamadım ya,küstüm sana yar!:)))
'yar!..
kara gözlerde silkelenen
zeytinler mi toplarsın yoksa
benden uzakta!?..'
diyerek kutluyorum,ruhuma dokunan şiirinden dolayı şairi...
herkese saygılarımla efendim...
TÜM YORUMLAR (14)