Oysa arkasında dursaydın o bakışların
Karanlık ruhuma neşter olurdu siyah aydınlığın verdiği umut
Bir derin kâbusu rüyaların ötesinde
Sonsuz bir hülyaya akıtırdı belki
Kirpiklerinde dursaydı ruhumu serinleten gölge
Kimsesizliğin ateşinde yanmaktansa
Şimşekleri eviren gözlerinde kalırdım ömrümce
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta