Zeytin Karası Şiiri - Mehmet Sait Akkuş

Vuruldum yine bu gün akşam üstü
Başım bir yana gövdem bir yana düştü
Dizimdeki son dermanla ayağa kalkarken
Bakındığım bütün yüzler bana küstü

Direndim yaşamak için ne fatda gel görki
Bağırdım çağırdım sesim duyulur belki
Yavaşça yana dönüp nefes alayım dedim
Felekmi hiç sorma o zaten kahpenin yeki

Sorma neden vuruldum gerisi bende kalsın
Gelsinde ecel bir an önce canımı alsın
Yanmadadır bir dört yanım yanmada
Sen hep süsülü kal hazan gülüm bedenim yansın

Anlat diyorsun sana neyi anlatayım
Görmüyormusun hala bedenimle yastayım
Bir dua bir fatiha okursan ne olur sanki
Ölmessem eğer bilki seninle aynı yaştayım

Yere düşerken başım,gözlerim karardı
Çekildi damatlardan kanım benzim sarardı
Gözümde iki damla yaş dudaklarım oynarken
Döndü kıbleye doğru yüreğim Allahına yalvardı

Bendeki yara ne kurşun nede bıçak yarasıdır
Beni içerden vuran çifte zeytin karasıdır
Saat kaç gibi vururlduğumu sorar gibisin amma
Yere düştüğüm vakit ikindi akşam arasıdır