Zeytin Karası Şiiri - İrfan Bakırcı

zaman ve mekanın ehhemmiyetini duyumsamadığım bir akşam üstüydü..
ayaklarım beni aşina olmadığım bir kentte,
belirsiz bir istikamete doğru götürüyordu.
kışlık çorabımın üzerine giydiğim,
emektar postala rağmen ayaklarım donuyordu.
yıldız yıldız serpişen kar taneleri,
mütevasızca yüzüme vuruyordu.
gün akşam oluyordu,
gün batıyordu.
yol boyunca insanlar yürüyordu.
iett otobüslerinden feryatlar yükseliyordu.
şerefli bir eylemde vurulan,
onurlu bir dostumdan yadigar kalan,
ikide bir yokladığım cüzdanımda,
son bir sigara param duruyordu.

hava olabildiğine pusluydu.
soğuktu.
rüzgar,cellat olmuş buz kesiyordu.
yalnızca ben değil, tüm insanlar,
en çokta çocuklar üşüyordu...

birden bir şimşekçaktı beynimde.
bir ıldırım düştü yüreğime.
şehir,
boğarcasına saldırırken üzerime;
ansızın iki zeytin tanesi,
iki yürek paresi,
iki bahtım karası,
iki simsiyah göze takılı kaldı gözlerim,
ana yüreği gibi sıcacık bir simada.
bana bakıyordu.
sanki sıcacık bir meltemdi kar soğuk havada.
böylede inat bakılmazdıki insana.
sığdıramadım o kifayeti hiç bir lisana.
elimde olmadan salıverdim ruhumu,
bir bakış, bir yakış volkanının tam ortasına.

ansızın uzanıverdi o manevi eli,
perişan, bahtsız dünyamın,gönül kapısından içeri.
öyle davetkardı ki gözleri;
sanki ilk defa nakşediyordu gönlümde umut motifleri.
ya beynimin ortasına bir hançer gibi saplanan,
o mağrur ve zebun sesi...

merhaba küçük! dememle;
- amca bir mendil alırmısın?
- sana ikiyüzelli bin lira.
- hey amca!
- oradamısın amca?
- ikiyüzelli bin lira, bitane alsana...
- beni göremiyorusun amca?
- seninde gözlerin benimki gibi ama' mı yoksa?

görüyorum yavrum.
tüm açıklığıyla görüyorum herşeyi dedim içimden.
cüzdanımdan çıkmamak için,
direnişe geçsede son sigara param;
istese ceketimi dahi verirdim o an,
o minik kız çocuğu,
o can parçam.

amca bu çok para dedi, çok para.
anlamadı son param olduğunu küçük fukara.
yetmez kızım,
buda yetmez ama başka param yok.
son bir sigara param vardı,
al oda senin olsun dedim.
olmaz amca olmaz diye hiddetlendi birden.
o senin sigara paran,
alamam dedi ben bu parayı.
olur yavrum olur dedim.
al, hem ben az önce bıraktım sigarayı...