Zeytin e Yazmak XV Şiiri - Yorumlar

yaşamı paylaşan insanlar düşmanca duyguların esiri olmazlar,kovana çomak sokan çıkarlar insanları kana hazırlar.
kutlarım
namık cem

Kutlarım duyarlı yüreğinizi ve dizlerinizi.
Çok sevdim şiirinizi, daha iki gün önce içinde kürtçe sözcükler olan bir şiir astım diye, nerdeyse dilleriyle linç etti bir takım insanlar..
Selamla..

Önceliklerimiz var;
Sömürüye karşı emeği
Ölüme karşı yaşamı savunmak gibi
Bizi, sonra düşünürüz Zeytin im.
========================
VİCDANLARI KARABORSA OLAN BUNCA KARANLIĞIN ALICI KUŞLARI VARKEN BUNLAR PİYASADE PRİM YAPARKEN ZALİME VE ZULUMA DUR DİYEN BARIŞA GİDEN YOLDA İNSANİ SAVUNMAK ARZUSUYLA İSYAN BAĞRAĞINI AÇAN SAYGIN KALMİ KUTLUYORUM BU GÜZEL ESERİNİZİN ALTINA İMZA ATAN KALEMİN DAİM OLSUN ÜSTADIM ANT TAM PUANIMLA SAYGILARIMI SUNUYORUM

Önceliklerimiz var;
Sömürüye karşı emeği
Ölüme karşı yaşamı savunmak gibi
Bizi, sonra düşünürüz Zeytin im.
.......
mükemmel anlatım....kayboldum mısralarda....kutlarım

İçten ve sonuna katıldığım duyguları şiirce okumak çok güzeldi. Kutlarım.

Haydi analar;
Vicdanların Kulakları böylesine s/ağırken sesimize
Yeni bir umuttur bu,
Tam da söz sırası sizde şimdi
Bitsin bu akan kardeş kanı
Durdurun şu ölümleri artık gözyaşlarınızla.

yasanilasi bir dunya icin elele,yureginize saglik

Emperyalizmin pis elleri kırılacak elbet birgün...Son derece anlamlı bir şiir okudum kaleminizden...Duyarlı yüreğinize ve emeğinize sağlık…Kutluyorum sizleri…Bu güzel eserinizi tam puanımla listeme alıyorum…

Yaraları sarmak yerine yara açmamak, gözyaşı akıtmamak ve iç acıtmamak daha güzel değil mi değerli şair? Yazdıklarınızı duyması ya da anlaması gerekenlerin yürekleri pas, kulakları kir tutmuş...Duymazlar...Koltuğa yapışanı kaldırmak zor...Yıllarca yeseler de doyar mı gözleri...
Bu nedenle taşlar ses vermez, şiiriniz çok insana ses olsa da...Tebrik ve başarı dileklerim duyarlı yüreğiniz için...

sefil ustadim yueyiniz kaleminize kuvet sonsuzakadar susmasin dileyim Sefil Doatum u s a http;//www,Antolojicom/Sefil_Dostum

bilseler dökülen kanla ölümü beslediklerini, kolları kucakları anadolunun kavuşur du birbirine...
her dilde aynı ağlayanların yürekleri bir olurdu.