Zeytin Destanı Şiiri - Nevzat Dağlı

Evlat gibi baktık bağda zeytine,
Oğlumuz zeytindir, kızımız zeytin.
Türküler yaktık biz dağda zeytine,
Penamız zeytindir, sazımız zeytin.

Dedemin dedesi bize bırakmış,
Dedem kestirmemiş çok iyi bakmış.
Babam aşılamış, plaket takmış,
Toruna kalacak kozumuz zeytin.

Derdimiz olursa ilacımız o,
Kesilse, kurusa tüm acımız o.
Halamız, teyzemiz, öz bacımız o,
Bize hayat veren özümüz zeytin.

Bir fidan dikeriz on fidan olur,
Erozyonu önler, bent eden olur.
Dalı, yaprağıyla hak güden olur,
Kıraç topraklarda yazımız zeytin.

Yeşille, karayla, hayat buluruz,
Dikensiz bir güldür yağı alırız.
Üç beş ağaç olsa servet biliriz,
Çoğumuz zeytindir, azımız zeytin.

Kimler ki zeytinde değeri bilmez,
Atatürk yasayla dedi ki, olmaz.
Zeytine ihanet cezasız kalmaz,
Anlayana bizim sözümüz zeytin.

Nevzat zeytin sever, hakkını arar,
Kesene, sökene hesabı sorar.
Ranta kurban olsa mateme girer.
Siyah siyah ağlar gözümüz zeytin.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat