Zeytin Dalı Şiiri - Kazim Özdemir

Artık evlatlar babasız, babalar da evlatsız kalmasın,
Analar dövünüp yüzünü başnı yolamasın
Kimse babasız, kimse evlatsız kalmasın,
Kimse kimsenin soyunu kazmasın

Bitsin bu acı, kine son verilsin
Kimse öc olmanın peşine düşmesin
Babasız, evlatsız kalan önümüze düşsün
Aklımızı başımıza toplasın, utandırsın, düşündürsün

'Yeter' desin 'ben acı çektim kimse çekmesin'
'Artık kimse kimseyi vurmasın, öldürmesin'
' Kimse artık bu acıları, bu dertler, çekmesin '
'Bu düşmanlık, bu boğazlanma, bu savaş bitsin'

Gidenler bir daha da aramıza geri gelmeyecek
Öc peşine, kin yaymaya kalkışrsak daha binlerce ocak sönecek
Savaş naraları atarsak cenazelerin sonu gelmeyecek
Bir damlacık barışla bu dertler kökten bitecek.

Neden herkes savaş naraları atar? .
Babalar bağırır 'bir oğlum daha var
O da kurban olsun' der dünyaya çatar
Neder acı duyan savaş ister, barıştan kaçar?

Herkes barışa her yandan sarılmalı
Anaların, çocukların acıları dinmeli,
Kimse kimsenin üzerine silahla gitmemeli
Herkes bir zeytin dalı başkasına ikram etmeli.
Almanya, 17.06.2007 / 19.19