yalnızlığın en zengini1957
bugün yine gün batarken
o tepedeyim
oda yalnız tek başına
yürüyüp gidemeyen bir
zeytin ağacı
belkide bir çobandan
bir çekirdekten hatıra
onca zamana onca
rüzgara fırtınaya
susuz aylara inat
kısa dodur ama dik
üç beş yemişi ile
zengin gözü tok
arar sorarım ara sıra
o aramasada sormasada
paylaşır benimle
fakir gölgesinde
denizini uçsuz bucaksız
tepemizdeki martı çığlıklarında
anlatırım anlatırım dinler
ara sıra ses verir
yapraklarını okşayan rüzgarla
arkadaş dediğin böyle
olacak zengin olacak
engin olacak
başında gölge
ayaklarında okşayan deniz
sevgiline nameleri çalan
kemancıları martı olacak
Kayıt Tarihi : 10.2.2009 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!