Gerçekte kim olduğunu bilmiyorum
Acaba nasıl gülümsersin....?
Gözlerinde eşlik edermi, tebessümlerine..
Yüzünde yaşanmışlığın izleri varmı
Gözlerinin kenarındaki çizgiler çok mu az mı
Sorularla kalıyorum...
Bu sabah birde baktımki, çekip gitmişsin,
Bir korkak, bir zavallı gibi,
Sessizce, veda bile etmeden.
Derdin neydi söylemeden...
Bu kadarda acizmiydin
Kendini, kelimelerle ifade etmekten
Yok senden yine bir haber
Erişilmezliğininse farkındayım
Ne yaparsam yapayım anlatamıyorum
Aşkıma, sevdama inandıramıyorum
Lütfen artık anlamaya çalış diyorum
Karşılıksız bir sevda belkide benimkisi
Unuttum diyordu şair
Seni, sesini, gözlerinin rengini,
Unuttum artık herşeyini,
İnanmadım unutulduğuna senin,
Çünkü şairin feryadında yine sen vardın
Bilirimki düşünmemeyi
Sana halen bende olduğunu söylemek istiyorum
Söyleyemiyorum
Israrla ve çaresizce yazmaya devam ediyorum
Bende olan seni hiç kırmadım
Üzmedim ve hatta
Değiştirmeye bile çalışmadım
İnsan neyi çok isterse gerçekleşirmiş derler ya
Doğruymuş demek söylenenler
Benim dileğimide ah bir anlayabilsen
Mutlulukla dolardı tebessümler
Hangi sevdalı istemezki
Sevdiğiyle uyuyabilmeyi
Mehtapla deniz dans ediyorlar,
Yakamozların ışıltısında
Yıldızlar şahitlik ediyor
Gecenin karanlığında
Bak birazdan ağaracak gün
Tan vakti yaklaşıyor
Bende biliyorum
Sevginin emek istediğini
Daha çok gelişip büyüyebilmesi için
Zamana yayılması gerektiğini
Yürekte bir kıvılcımın yanabilmesi için
Bir saniyenin bile yettiğinide biliyorum
Güne seninle başlar yüreğimin atışları,
Seni arar gözlerim, resimlerde, şiiirlerde,
Hep bir umut vardır ya,
Belki bugün dedirten,
Açan çiçeğin goncasında,
Batan günün ufuğunda
Gözler sustu yürek ağlıyor sessiz çığlıklar atarak
Bir özleme yüklenmiş tüm sevda
Hasretiyle kavruluyor
Duyan yok anlayan yok
Bu yürek sadece SEN diye atıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!