Biz değil miyiz güzellikle yeşerttiğimiz bahçemizi güzel sandıklarımızla solduran?
Biz değil miyiz aklımızın bir köşesini değil her köşesini dolduran?
Evvela biziz, elimizde iplerimiz.
İpi biz mi oynatıyoruz yoksa biz mi oynatılıyoruz muamma.
Kesin bir şey varsa oda oynadığımızdır.
Kimimiz köhne yalnızlığından kurtulmak için oynar, kimimiz de köhne yalnızlığına mahkum olmak için.
Kendimi büyük bir heyecanla alınmış, pencere önüne yeri bile ayrılmış ve sonrasında sadece süs olarak kalmış bir çiçek gibi hissediyorum.
Bazen evin içinde geziyor, gökyüzünü seyrediyorum.
Öyle çıkıyorum gün yüzüne kurumaya yüz tutmamak için.
O pencere kenarında üzerimden yıllar geçtiğini biliyorum ama saate bakıyorum bir dakikalık bile ilerleme yok.
Ve sen yapraklarımı koparıp defterin arasına koyuyorsun.
Sonra o defteri rafa kaldırıyorsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!