Zeynep Türküsü Şiiri - Ali Ercan Bitgin

Saat olmuş gece bir
Bu sevdayı çeken bilir
İçimi kaplamış bir sıkıntı bir gam
Atamam içimden inan sabaha dek uyumasam
Duramadım kendimi attım sokağa
Başladım sana doğru yol almağa
Dedim dinmez mi içimde ki bu sonsuz fırtına
Gökyüzüne baktım en az bahtım kadar kara
Gece matemini bürünmüş Ay yok ortada
Birkaç ayyaş bir de ben varım sokakta
Birden dışarı vurdum içimdeki birikmiş efkarı
Bağırmaya başladım ortalıkta zarı zarı
Söyle nasıl taşıyayım ben bu sevdanın yükünü
Söylüyorum işte inceden inceye senin türkünü

(Zeynep bu………………………………)

Unutu verdim birden söylediğim türkümü
Aklıma gelince saçlarının dökümü
Ve benim sana yandığım kara gözlü
Beni hicveden kaşlarından ötürü
Tenime düşen bir kaç damlayla ıslandım
Seni düşündüm ağlamaya başladım
İçtiğin bir bardak suda sevdiğim
Göz yaşlarımı ara
Söyle nasıl taşıyayım ben bu sevdanın yükünü
Söylüyorum işte inceden inceye senin türkünü

(Zeynep bu………………………………)

Sustum yürüdüm sadece bir kaç dakika
Yağmur ilik ilik ıslan mışım kimin umrunda
içim se alev alev bilmezsin yandığımı
İyiki görmedin o gün hırsımdan nasıl ağladığımı
Hele vefasız koybi kendini benim yerime
Çuvaldızı baskasına iğneyi kendine
Seni bu kadar sevmeseydim hiç
Düşermiydim gece gece derdine
Bak gör nasıl taşıyayım ben bu sevdanın yükünü
Söylüyorum inceden inceye senin türkünü

(Zeynep bu………………………………)

Hüzün koydum sevdamın adını bilesin
Dağlar yollar hasret olsada aramızda
Sen hep ezberimdesin
Şu yorgun bedenime ihtiyaç
Ekmek değil uyku değil,
Bu gece senisin
Bilirim dünyada bir ben kalsam da
Genede beni sevmezsin
Söylediğim gece boyu bir Zeynep türküsü
Hazin bitecek bu aşkın da öyküsü

(Zeynep bu………………………………)

Söğüdün dalları salkım saçak
Mutluluğa sen yakın ol, bense uzak
Götür beni Mecnun gibi, çöllere birak
Araya araya belki bulurum Seni.........