Umutlarım vardı benim bir zamanlar
Hayallerim vardı yaşama dair.
Teker teker sönen umutlarım
Ne kaldı ki geriye yaşama dair?
Bazen mutluluğu çok özlemiştim,
Gidişin ölümden zor geldi bana,
Bakarken ardından kal demeliydim.
Çekip gitmek her zaman kolaydır ama,
Bir daha dönmek zor demeliydim.
Ben sevgiyi,aşkı sen de bulmuşum,
Cennet uzak mı bu dünyaya anne?
Koşsaydım yetişir miydim sana?
Kim var şimdi yanında.melekler mi var etrafında?
Sen gideli tam kırk gün oldu.dönmedin hala...
Babama soruyorum o dönmeyecek diyor.
Ablama soruyorum o gelmeyecek diyor.
Dinle beni mezarcı,dinle sözümü
Kapatırsa birgün felek gözümü,
Eğer göremezlerse sevdiklerim yüzümü,
Mezarımı ağır ağır sen kaz mezarcı!
Anam,babam,kardeşim ayrı yerlerde,
Taşların arasından çıkan ot misali aşığım sana,
Yarı bedenim girse toprağa,sabah güneşimi görür ölürüm sana...
Sabahın ilk ışıklarında doğarken güneşim,
Üstüme basıp geçdiğini bilirim...
Murat Özatak
Nedensizdi gidişin,
Bir anlam veremedim.
Gururuma yenildim.
''Gitme! Kal! '' diyemedim.
Sevgiyi sende buldum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!