Zeynep Süer Şiirleri - Şair Zeynep Süer

İçimde birikiyor sustuklarım ve içime attıklarım koca bir tuğla yığını olarak geri dönüyor bana geriye ise harab olmuş bir ev kalıyor benden..

Dalları olmayan bir ağacın gölgesinde dinlenmek gibiydi yürek yorgunluğu,ne yaparsam geçmiyor,sonu gelmiyordu.
Ya kendime yeni bir ağaç bulacaktım ya da gölgesine sığınmak istediğim ağacın yaprak vermesini bekleyecektim.